De schrale, ogenschijnlijk lenteachtige zon had ons veld na nachtje vorst bevrijd van de rijp. Wel was het veld pokdalig en ongelijk, alsof de marine er een oefening had gedaan. Hans spaarde lijf en leden en begon als assistent-scheidrechter. De dugout werd bezet door de verbaal aanwezige supporters Frenk, Roel en Nico. Die keken naar een gezelschap mannen dat het leven al aardig goed had geconsumeerd. Heerlijk voetbalweer! Nadien kwam Frank nog uit de kleedkamer. Die had zich al voor de start buitenspel laten zetten door verouderde voetbalapp info en een KSD’er die hem een uur later aanpraatte. Eenmaal begonnen binnen de lijnen gaf Arie leiding aan de verdediging en verdediger Thijs mocht op avontuur voorin. Daar stonden ook Erik en Ömer en die hadden er zin in. Sebas penetreerde in hun zestien, werd gevloerd en Ömer legde de bal vanaf de stip rustig in de rechteronderhoek: 0-1. KSD kwam maar af en toe tot een goede tegenaanval maar Arie, Mark en Aad en -ultiem- Marcel staken steeds een stokje voor een vervolg. Dan wij maar weer. Uit een ingooi van Mark D, een werkelijk splijtende ingooi, waar de aanval dus begon en daarmee dus de pre-pre-assist gaf, kwam uiteindelijk Ömer weer aan de bal. Hij stoomde op naar de kop van de zestien, wat tackles ontwijkend, en legde ‘m opnieuw rustig in de rechteronderhoek: 0-2, we speelden 25min. Toch ging het niet vanzelf; eenvoudige passes werden moeilijk gegeven, kwamen niet aan of aannames waren lastig. Te wijten aan het pokdalige veld. Een kwartier later kwam #fijnteam toch opnieuw tot scoren; Ömer had oog voor Erik, schoot via de keeper de bal naar Erik en die kon eenvoudig binnenleggen: 0-3. Meteen na de aftrap een momentje van slapte, toen de gastheren terugkwamen tot 1-3. We waren daarna even uit evenwicht, er werd gewisseld, de rust was even weg, en de rust kwam toen toch op last van de scheidsrechter. Inmiddels was de Tank gearriveerd, zette zijn helm af (wij zagen geen verschil) en kwetterde langs de kant vrolijk met de dugout mee.
De tweede helft was het overwicht van SVC nog groter. De ene kans nog kansrijker dan de andere kans. De Tank was ingevallen en maakte zijn eigen tankslag van. Ook in de tweede helft was Sebas overal aanwezig en smeet Erik met zijn krachten. Diverse corners slingende hij voor, en uit een bleken we zelfs buitenspel te kunnen staan. Toch bijzonder. De lange, centrale man van KSD kon zo nu en dan met passes strooien. We hadden moeite hem af te dekken. En uit een van de kansen die hieruit kwam moest Knoes reddend handelen; het groene lijf versperde uitstekend de weg. Na 20 minuten was de Tank warmgedraaid en richtte het boordkanon op de rechteronderhoek. Goed gezien dat dit keepers’ zwakke plek was. Sommige zagen zijn chocoladebeen achter het schot, in elk geval was het 1-4. Een comfortabele voorsprong. Maar dat hadden we eerder dit seizoen gehad en dat liep toen niet zo goed af. De dugout kon nog niet gerust achterover leunen en coachste fanatiek vriend en vijand. Met nog 10 minuten op de klok liet Thijs zijn tegenstandere weten waar hij was, zijn shirt aaide het shirt van tegenstander aan, die ging neer binnen de beruchte lijnen en de scheids wist het zeker. Knoes kon deze niet houden; 2-4. Zou het dan toch nog? De dugout, nu versterkt met Ramon met gezin, roerde zich opnieuw verbaal. Op balbezit spelen! Nog 5 minuten. De Tank negeerde deze verordening en gaf de bal pardoes aan de tegenstander nadat hij de keeper had gepasseerd; 2-5. Zij mochten nog een keer aftrappen en met nog een paar minuten buffelen te gaan zou dit genoeg moeten zijn - en dat was het ook. Voor de zevende keer op rij de volle winst en inmiddels op de 3e plaats met 24 uit 12. Dat is ook wel weer eens fijn.
Nadien een sapje en hapje op het terras, kijkend over het schitterende voetbalparadijsje waar KSD-Marine mag spelen. Een betere plaats en tijdbesteding kun je je niet wensen. Benieuwd wie uit de voetbal.nl-stemming voor de Man of the match komt.
Volgende week Voorschoten uit. Zin an!