Svc-ariston

Afgelopen zaterdag, Fjestijden, moesten we 08.30 verzamelen. De een nog bekomend van vrijdag, de ander opstartend met een koftecroissantontbijt van de plaatselijke Turkse bakker, stonden we in ons nieuwe presentatiepak klaar om te gaan shinen in het pittoreske Delft. In de kleedkamer werd de opstelling her en der aangepast en meldde Yvonne zich voor superkeeper van de eerste helft. Syl en Tessa hadden de taak het achterin zo vast als een huis te zetten, met Maaike en Marjolein. Midden: max, Mara, wia, kiwi. Voorin: melaany en Michelle.

De scheids meldde zich voor een pasjescontrole. Maxine, Melaany en een heeule moeilijke naam (quirine) werden allemaal als present aangekruist en de wedstrijd kon beginnen.

We begonnen de wedstrijd lekker, er werd zelfs een paar keer echt gevoetbald, en we deden zeker niet onder voor de tegenpartij. Na een kans aan onze zijde, viel helaas in de counter toch het eerste tegendoelpunt. We voetbalde gewoon lekker door. Nog een kans! Maar ook deze zag het niet zitten om eens achter de handen van de keeper te komen. Het ging een beetje heen en weer, tot vervolgens de tegenpartij de bal wist te bemachtigen, en deze prachtig achter Yvonne legde. Kut voor ons, maar we gingen toch wel aardig verder.

In de rust een paar aanpassingen,

Maaike ging keepen, Carleen in de verdediging, Marjolein half.

Dit nog niet half uitgesproken, en het seintje van de scheids dat we verder gingen. Wellicht hadden ze een trein te halen na de wedstrijd, maar er werd zo’n 3 keer geroepen dat ze ECHT zouden beginnen. Zou een interessante match zijn met 11 dames van alleen de tegenpartij..

Gearriveerd op het veld na de 3 minuten rust, gingen we maar gelijk van start. Het werd wat minder vriendelijk gespeeld. Zo werd ons “gelaatmaar” niet meer gewaardeerd, en ook werd het er fysiek niet beter op. De 3-0 en de 4-0 volgde snel. Het tij leek even te keren toen kiwi een op maat gemaakte corner op de wreef van Carleen legde, en deze om de oren van de keeper knalde. Lekker zeg, weer een beetje moed in de schoenen om nog even verder te knokken. Nog ongeveer een half uur te gaan. Na een mislukte aanval van de tegenpartij, viel de aanvaller ongelukkig op haar arm, waardoor haar bovenarm brak. Geen lullige blessure, dus besloot de scheids de wedstrijd te staken. Veel sterkte toegewenst aan de speelster met die lelijke breuk!

Veel positieve coaching gehoord, en toch lekker gespeeld ondanks dat we verloren☺